موضع الاصبعین

درداخل ضريح مطهر امیر مومنان امام علی(ع)، روى ضلع جنوبى صندوقچه چوبى روى قبر و روبه‌روى صورت حضرت، نشانه‌اى به صورت يك دريچه كوچك، ميان يك صفحه فلزى به شكل محراب وجود دارد كه به نام موضع الاصبعين (جايگاه دو انگشت) شناخته مى‌شود. در ارتباط با اين جايگاه، داستان عجيبى مبنى بر وقوع كرامتى از اميرمؤمنان على (ع) نقل شده است.
«مرّة بن قيس»، مرد فاجر و فاسقى بود كه اموال فراوانى داشت. روزى نزد قوم خود، سخن از پدران و اجداد و بزرگان خويش به ميان آورد. به او گفتند كه بسيارى از آنان به دست على بن ابى‌طالب (ع) كشته شدند. او از مدفن على (ع) پرسيد و پاسخ دادند كه در نجف است. او با لشكرى دو هزار نفره، به نجف حمله كرد و اهالى آنجا، از شهر دفاع كردند و ميانشان جنگ درگرفت. پس از شش روز، بخشى از حصار نجف، تخريب شد و متجاوزان، وارد شهر شدند. «مرّه»، وارد حرم مطهر شد و خطاب به امام (ع) گفت: «تو پدران و اجداد من را به قتل رساندى!». خواست نبش قبر كند كه از ضريح مطهر، دو انگشت شبيه شمشير ذوالفقار، خارج شد و او را به دو نيم كرد و دو نيمه بدن او، به دو سنگ سياه‌رنگ تبديل شد. اين سنگ‌ها را بيرون دروازه نجف انداختند و هركس كه به زيارت بارگاه اميرمؤمنان (ع) مى‌آمد، با پايش به اين سنگ‌ها لگد مى‌زد و چهارپايان روى آن بول مى‌كردند. تا اينكه روزى انسان جاهلى، آنها را به مسجد كوفه برد تا از طريق آن، كسب روزى كند و هركس بخواهد آن را ببيند، از او مبلغى بگيرد و به مرور زمان، سنگ از بين رفت

شعرای عرب و عجم پس از این واقعه اشعاری سرودند:
شاهی که به ضربت دو انگشت
چون مره قیس کافری کشت‏

هدیه به روح مطهر سلطان نجف صلوات

برچسب‌ها: موضع الاصبعین , مره ابن قیس , شهنشاه نجف

يازدهم ذيقعده ولادت پيشواي هشتم...